Glossary ng mga terminong karaniwang ginagamit sa Wallet
19 Impormasyon
Sa pangkalahatan, kapag nagpapadala ng pera sa ibang bansa, ang pera ay inililipat sa pamamagitan ng isang intermediary na bangko. Ang mga remittance sa pamamagitan ng mga intermediary bank ay ginagawa kapag walang deposit account sa central bank ng dayuhang bansa kung saan ipinapadala ang remittance.
Kapag ang pera ay inilipat sa pagitan ng mga bangko sa loob ng parehong bansa, kadalasan ang balanse lamang ng account sa central bank ng bansa ang isinulat, hindi ang aktwal na cash na transportasyon.
Ang pagkansela ng isang remittance pagkatapos itong maproseso ay tinatawag na "Kumimodoshi" sa terminolohiya ng mga institusyong pinansyal.
Ang SWIFT code ay isang code ng pagkakakilanlan ng institusyong pampinansyal na itinatag ng SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications) at ginagamit ng nagpapadalang bangko upang matukoy ang tumatanggap na bangko. Ito ay kilala rin bilang "SWIFT address" o "BIC code".
Ang IBAN code ay isang internasyonal na standardized na code na tumutukoy sa bansa, sangay, at account number ng isang bank account. Ang IBAN ay nangangahulugang "International Bank Account Number".
CLBE Account Number” at itinalaga sa bawat bank account sa mga institusyong pinansyal ng Mexico. Binubuo ito ng bank code (3 digit) + city code (3 digit) + account number (11 digit) + check digit (1 digit), para sa kabuuang 18 digit.
Ang BIC code ay isang financial institution identification code na itinatag ng Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication (SWIFT) upang kilalanin ang mga bangko sa buong mundo; tinatawag din itong SWIFT code o SWIFT address at binubuo ng 8 o 11 alphabetic at numeric na digit.
Ang TTB (Telegraphic Transfer Buying Rate) ay ang rate ng pagbili ng mga institusyong pampinansyal ng mga dayuhang pera mula sa mga customer para sa mga deposito ng foreign currency at iba pang layunin.
Ang karaniwang rate na sinipi ng mga bangko sa kanilang mga customer kapag nakikitungo sa mga dayuhang pera ay tinatawag na middle rate. Ang middle rate ay tinatawag ding TTM (Telegraphic Transfer Middle Rate), at ibinunyag sa mga customer batay sa antas ng interbank market sa bandang 10:00 am sa araw ng pagbubukas ng market.
Ang receiving fee ay tumutukoy sa bayad na ibinayad sa bangko kapag tumatanggap ng pera na inilipat sa ibang bansa. Ang mga bayarin ay binabayaran sa bangko na nagproseso ng resibo.
Kapag nagpapadala ng pera sa ibang bansa, ang isa sa mga bayarin ay isang intermediary bank fee. Dahil ang mga internasyonal na paglilipat ng pera ay dumadaan sa maraming bangko, may mga bayarin na babayaran sa mga intermediary na bangko.
Ang bayad sa paghawak ng palitan ng yen ay sinisingil kapag nagpapadala ng pera sa ibang bansa sa yen nang hindi ito ginagawang foreign currency. Sa kaso ng isang normal na remittance sa ibang bansa kung saan ang pera ay ipinadala sa dayuhang pera, ang mga bayad sa palitan ay dapat bayaran, ngunit sa kaso ng mga remittance sa yen, walang bayad sa palitan ang sinisingil dahil ang pera ay hindi na-convert sa dayuhang pera.
Ang lifting charge ay isang uri ng international remittance fee na sinisingil kapag nagsasagawa ng foreign exchange transaction sa parehong currency. Sa kaso ng remittance, sinisingil ito kapag ang mga pondo ay binayaran sa parehong foreign currency gaya ng foreign currency kung saan sila ipinadala.
Ang bayad sa palitan ay ang bayad na sinisingil para sa pag-convert ng iyong pera sa isang dayuhang pera. Ang bayad sa palitan ay binabayaran sa institusyong pampinansyal na humiling ng palitan. Ang pangangailangang bayaran ang bayad na ito ay lumitaw kapag naglalakbay sa ibang bansa o kapag bumili ng mga kalakal na denominasyon sa isang dayuhang pera.
Ang remittance sa ibang bansa ay tumutukoy sa pagkilos ng paglilipat ng pera sa isang bank account sa ibang bansa. Maaaring ipadala ang pera sa mga organisasyon tulad ng mga paaralan at kumpanya, gayundin sa mga indibidwal tulad ng mga miyembro ng pamilya at mga kakilala. Upang magpadala ng pera mula sa Japan sa isang tao na nasa ibang bansa, ang tatanggap ay dapat may account sa ibang bansa.
Ang pinakamataas na rate ng interes ay ang pinakamataas na limitasyon ng rate ng interes sa pagpapahiram na itinakda ng batas. Ang dalawang pinakakaraniwang batas na nagtatakda ng pinakamataas na rate ng interes ay ang Interest Rate Restriction Act at ang Capital Subscription Law.
Ang Personal Credit Information Center ay isang organisasyon na nagtatala at namamahala ng personal na impormasyon ng kredito upang mapadali ang credit ng consumer. Kasama sa personal na impormasyon ng kredito ang mga katangian, credit card at katayuan ng kontrata ng cash advance, at katayuan ng transaksyon gaya ng paghiram at pagbabayad.
Ang money laundering ay isang gawain upang takpan ang pinagmumulan ng mga pondong nakuha sa pamamagitan ng kriminal na aktibidad. Kabilang dito ang paulit-ulit na paglilipat ng pera gamit ang kathang-isip o pangalan ng ibang tao sa mga account sa pananalapi, atbp., pagbili ng mga stock at bond, at malalaking donasyon.
Ang e-money ay elektronikong pera na maaaring gamitin upang magbayad gamit ang isang espesyal na electronic money card o mobile wallet sa halip na cash o credit card na mga pagbabayad.
